کد مطلب:137438 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150
زینب از غارت خیمه ها می گوید
حضرت زینب علیهاالسلام می گوید: وقتی برادرم حسین علیه السلام شهید شد، دشمن به خیمه های ما برای غارت و چپاول حمله ور گردید، و من در این هنگام در خیمه بودم، به ناگاه مردی با چشمان كبود داخل خیمه شد و هر چه بود غارت كرد، بعد متوجه امام زین العابدین علیه السلام كه مریض بود و روی پوستی نشسته بود، شد و پوست را از زیر پایش كشید و آن حضرت را روی زمین پرتاب كرد! سپس به جانب من آمد و مقنعه و روسری مرا از سرم برداشت! و گوشواره ام را با شدت كشید و گوشم را مجروح كرد! و این در حالی بود كه خودش به سختی گریه می كرد!! گفتم: ما را غارت می كنی و اشك می ریزی؟! گفت: برای
مصائب شما اهل بیت گریه می كنم!!!
و ما نمی دانیم كه آیا بعضی انسان ها هم كه برای مصائب اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و اله گریه می كنند، مانند همین مجرم و ستمگر هستند؟ و اگر به آنها بگویند اموال زینب كبری علیهاالسلام را غارت كن، اطاعت می كنند یا نه؟ براستی چه فرقی بین آن مرد كبود چشم و كسی كه جز به خاطر منفعت و مصلحت خود كاری را عمل و یا ترك نمی كند، و به وجدان و دین توجهی ندارد، وجود دارد؟!
من گریه ی این مرد كبود چشم و مولایش ابن سعد را در برابر كسانی قرار می دهم كه فكر می كنند به مجرد گریه كردن یا تظاهر به گریه نمودن، می توانند وارد بهشت شوند، اگر چه نفاق و حیله و گناه داشته باشند!!
و نیز در برابر كسانی قرار می دهم كه زندگیشان را در شرابخانه ها گذرانده و به لهو و لعب و قمار مشغولند، و هر چه می گویند كفر است و فسق و دشنام به ادیان و مذاهب؛ نه نماز می شناسند چیست و نه روزه ای، و همین كه روز عاشورا فرامی رسد كفن پوشیده و با قمه و شمشیر به فرق سرشان می زنند، و به این طریق تشیع و شیعه را به زشت ترین صورت ظاهر می كنند، و این نام مبارك و مقدس را لكه دار نموده، و به دست تهمت زنندگان و مخالفان مكتب تشیع بهانه می دهند كه بگویند ما صلاحیت و لیاقت زندگی را نداشته و عقیده ی ما بدعت و گمراهی است و لذا قویترین سلاح را به دشمن می دهند!
باری، ذكر حسین علیه السلام فراموش شدنی نیست، و هیچ گاه یادش از
دلها نمی رود. بنابراین بر ما است كه حسین علیه السلام را وسیله ای برای جلب خشنودی خدا و رسول و مصالح اسلام و مسلمین قرار دهیم و به وسیله آن حضرت علم را گسترش و جهل و تفرقه و استفاده از دین برای آبادانی و تجارت دنیا را ریشه كن سازیم.
مصائب شما اهل بیت گریه می كنم!!!
و ما نمی دانیم كه آیا بعضی انسان ها هم كه برای مصائب اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و اله گریه می كنند، مانند همین مجرم و ستمگر هستند؟ و اگر به آنها بگویند اموال زینب كبری علیهاالسلام را غارت كن، اطاعت می كنند یا نه؟ براستی چه فرقی بین آن مرد كبود چشم و كسی كه جز به خاطر منفعت و مصلحت خود كاری را عمل و یا ترك نمی كند، و به وجدان و دین توجهی ندارد، وجود دارد؟!
من گریه ی این مرد كبود چشم و مولایش ابن سعد را در برابر كسانی قرار می دهم كه فكر می كنند به مجرد گریه كردن یا تظاهر به گریه نمودن، می توانند وارد بهشت شوند، اگر چه نفاق و حیله و گناه داشته باشند!!
و نیز در برابر كسانی قرار می دهم كه زندگیشان را در شرابخانه ها گذرانده و به لهو و لعب و قمار مشغولند، و هر چه می گویند كفر است و فسق و دشنام به ادیان و مذاهب؛ نه نماز می شناسند چیست و نه روزه ای، و همین كه روز عاشورا فرامی رسد كفن پوشیده و با قمه و شمشیر به فرق سرشان می زنند، و به این طریق تشیع و شیعه را به زشت ترین صورت ظاهر می كنند، و این نام مبارك و مقدس را لكه دار نموده، و به دست تهمت زنندگان و مخالفان مكتب تشیع بهانه می دهند كه بگویند ما صلاحیت و لیاقت زندگی را نداشته و عقیده ی ما بدعت و گمراهی است و لذا قویترین سلاح را به دشمن می دهند!
باری، ذكر حسین علیه السلام فراموش شدنی نیست، و هیچ گاه یادش از
دلها نمی رود. بنابراین بر ما است كه حسین علیه السلام را وسیله ای برای جلب خشنودی خدا و رسول و مصالح اسلام و مسلمین قرار دهیم و به وسیله آن حضرت علم را گسترش و جهل و تفرقه و استفاده از دین برای آبادانی و تجارت دنیا را ریشه كن سازیم.